Voor die tijd denk je, pfff hoe moeilijk kan het nou zijn? Je kiest een methode, leest er een boek over en past het toe op je kind. Tada!
Wanneer je kind is gearriveerd hoef je gelukkig eerst nog niet echt op te voeden. Maar het eerste jaar staat in het teken van voeding, slaapgebrek en veel nieuwe dingen tegenkomen. Wanneer de opvoeding begint heb je dus al even achter de rug. En ben je niet per se meer op je best (door het slaapgebrek).
Je hebt het boek gelezen en kiest de methode. Of je besluit het boek later te lezen (want: hoe moeilijk kan het zijn?)
BAM! Het blijkt veel moeilijker dan je dacht. Het kind reageert anders op de methode dan in het boekje, jij kunt die methode niet goed toepassen of het werkt niet zo goed. En denk je het onder de knie te hebben, dan begint er weer een nieuwe fase. Of een nieuw kind, die totaal anders is.. Opeens denk je: "Help, hoe moet je opvoeden?"
Tja dan kan je nog andere boeken lezen, mensen vragen, tips opvolgen etc.
De enige echte goede opvoedingstip die ik voor je heb (en die in bijna alle boekjes staat) is: wees consequent! Altijd!
Doe wat je zegt, ook als het iets doms geweest blijkt te zijn. Want als jij niet doet wat je zegt, weten je kinderen niet waar ze aan toe zijn. En als je een keer niet doet wat je zegt, dan doe je het waarschijnlijk vaker (zo denken kinderen in elk geval). Consequent zijn is ook meteen het moeilijkste wat er is, voor jezelf. Ik heb soms geen zin, of het komt me niet uit, of ik ben het vergeten of .. Genoeg redenen. Ik zie het ook bij andere ouders. Ze zeggen soms: als je dit nog een keer doet, krijg je geen taart. En toch krijgt het kind taart, omdat het zo zielig kijkt of anders een scène maakt. Of ze zeggen als je je zus nog een keer slaat, zet ik je in de auto. En dat gebeurt dan nooit.
Dus denk na over wat je zegt. Consequent zijn is het belangrijkste en tevens moeilijkste deel van de opvoeding van je kind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert!