Hulp bij financiën

Een vriendin vroeg mij om een keer met haar mee te kijken met haar financiën. Ik vond het hartstikke leuk. Een ander die met je meekijkt kan je toch weer wat tips geven. Soms heb je er zelf geen erg meer in dat iets een absurd bedrag is. Bijvoorbeeld denk je dat je een 'normale' autoverzekering hebt, en dat het dus geen zin heeft om rond te shoppen. Als iemand dan zegt: "He, dat is een hoog bedrag, dat moet wel goedkoper kunnen." Dat helpt.

Iemand anders heb ik wel eens geholpen met het aanvragen van toeslagen en het invullen van de belastingen. Ja, ik vind dat leuk om te doen...
Yes, binnenkort mogen wij zelf ook weer. De belastingdienst stuurde een brief dat wij tussen 1 maart en 1 mei het moeten invullen. Ze doen een soort proef met 'gespreid belastingaangifte doen'. Dus misschien ga ik er zondag wel meteen voor zitten...haha.

Iemand anders vroeg of ik mee wilde kijken met de hypotheek, en of er mogelijkheden zijn om extra af te lossen. En wat slim is in dat geval. Hartstikke leuk om te doen, ook al ben ik geen expert.

Ik put uit de dingen die ik heb geleerd en gelezen voor de cursus 'Jouw Geld Telt' die ik eens per jaar geef. En natuurlijk uit eigen ervaring! Want twee koophuizen verder, heb ik heel veel ervaring opgedaan met een huis onder water, extra aflossingen en wat de gevolgen daarvan zijn. En denk maar niet dat onze hypotheekverstrekker er makkelijk vanaf kwam, bij de aankoop van ons tweede huis. Hem is werkelijk de hemd van het lijf gevraagd, want nooit meer wilden we de fout maken om een te hoge hypotheek te nemen, tegen de ongunstige voorwaarden en vast zitten aan bepaalde dingen. Hoewel het vervelend was, die eerste ervaring, en het een hoop onnodig extra geld heeft gekost, (achteraf gezien) hebben we er veel van geleerd. En dat geef ik graag door.

Wie weet kan ik er ooit nog eens m'n brood mee verdienen: financieel advies geven. Lijkt me heel leuk.

Gordijnen maken

In het verleden woonden wij in een jaren '30 huis. Hoge plafonds en dus ook hoge ramen.
Vaak kocht ik kant en klaar gordijnen, zodat ik in elk geval geen gedoe had met de bovenkant van de gordijnen. Grappig genoeg zijn die gordijnen vaak ongeveer de juiste maat. Ideaal dus.

Inmiddels wonen we in een ander type huis. Meer jaren '80. Met als gevolg dat de plafonds wat minder hoog zijn, en de raampartijen ook. Mijn 'kant en klaar gordijnen' waren dus helemaal niet meer kant en klaar. Heb je niks aan eigenlijk. Ze moesten worden ingekort. En soms heel fors.

Ik heb een erfstuk-naaimachine, maar die doet het niet zo goed. (Moet ik ooit nog eens mee naar een reparateur, of 'm wegdoen en een andere kopen) Dus ik ging opmeten en knippen, en besloot om ze maar even met de hand te vermaken. Pfff, daar had ik spijt van. Uren mee bezig geweest en een pijnlijke vinger. Niet echt een succes dus.

Toch moesten de andere gordijnen ook nog gebeuren. Gelukkig kon ik een naaimachine lenen en ging dat laatste stukje even snel-snel! Heerlijk. Dus nu zijn twee slaapkamers klaar. De overige drie gordijnen moeten nog even wachten tot ik er weer tijd voor heb.

Melk, niet zo goed voor elk

Niet iedereen kan even goed tegen melk. Lastig! Dat merkte ik toen ik zelf melk uit mijn eetpatroon ging schrappen. En dan alleen producten waar echt melk(eiwit) in zit. Dus niet de producten die eventueel 'sporen van melk' kunnen bevatten.

Melk wordt bijna overal ingestopt. Terwijl dat natuurlijk totaal niet nodig is.
Koekjes? Bijna altijd melk in. Nodig? Helemaal niet. De meeste koekjesrecepten bevatten helemaal geen melk. Waarom dan toch in de fabrieksproducten?
Ik vermoed omdat melk een goedkoop ingrediënt is.

Het rare is dat ik er nooit achter zou zijn gekomen als ik die etiketten niet was gaan lezen.

Waar zit vaak melk in, terwijl je dat niet zou verwachten?
- Pure chocola.
- Chips. Serieus, bijna alle chipssoorten en merken... (behalve bolognese van de AH)
- Bijna alle pakjes en zakjes om je eten mee te kruiden. (Naast dat er vaak melk in zit, bevat het ook vaak toegevoegd suiker. Naar mijn idee ook overbodig, dus gelukkig aten wij al bijna nooit pakjes meer.)
- Taart (zelfs appeltaart..)
- Taksi en andere frisdranken
- Boter
- Sauzen
- Frituursnacks
- Bolletjes, krentenbollen
- Friet (soms) omdat er een speciaal laagje op zit wat krokant wordt, daar zit melk in.

Ik was best verrast. Ben jij wel eens verrassingen tegengekomen bij het nalezen van etiketten?

Verschil tussen een en drie kinderen

Als mensen met mij praten, en zeggen: Hoe is dat nou, drie kinderen?
Of ze zeggen: Poeh drie kinderen? Jij hebt het vast heel zwaar! (persoonlijk vind ik dit nooit zo'n vriendelijk commentaar...)
Of ze vragen: Wat is de grootste overgang? Van een naar twee kinderen, of van twee naar drie?

Dan geef ik ze allemaal ongeveer hetzelfde antwoord. De grootste overgang is van nul naar een kind!
Alle andere 'overgangen' zijn peanuts vergeleken met de komst van je eerste kind. Want het maakt niet uit of je nou twee of drie kinderen eten geeft, op bed legt of vermaakt.
Natuurlijk is er wel een klein verschil. Maar ik heb niet het idee dat het nu opeens zwaar is, omdat het er drie zijn. Ik vond het ook bij tijd en wijle best zwaar met slechts een kind.

De afgelopen twee dagen mochten de oudste twee bij opa en oma logeren. Groot feest natuurlijk! En toen kwam ik erachter dat er toch een klein verschil is tussen het hebben van een kind, en het hebben van drie kinderen...
Je hebt iets meer tijd om je huis te poetsen! (dus dat heb ik ook gedaan)
En mijn man nam een paar uurtjes vrij om even gezellig met mij en de baby de stad in te gaan. We hebben het lekker ontspannen gehad, en nu zijn ze weer terug. Zin in de rest van de vakantie!

Als mijn oudste zoon naar school gaat heb ik dus ook meestal slechts een kind thuis. Dan kan m'n huis weer helemaal op orde zijn. En tot die tijd laat ik het lekker los. Iets meer rommel is oké. Het is maar een fase. Als iedereen eten en schone kleren heeft, en de sfeer in huis maar goed is. Daar ga ik voor.

Zoons

Mijn oudste is een meisje. Dit gaat gepaard met veel knutselen, tekenen, barbies, kleien, verfprojecten, popjes etc.

Inmiddels ben ik ook moeder van twee zoons. Er zijn verschillen, en hoe ouder ze worden, hoe meer dit opvalt.

Als dochter gaat zingen, trekt ze een mooi jurkje aan en zet ze haar knipperende wimpers aan, en een mooie glimlach. Echte showgirl.
Als zoon gaat zingen, gaat hij voor luid. Hij springt zo hard en hoog mogelijk op en neer, hij klapt, hij drumt, hij schreeuwt. Volgens mijn man doet hij ook aan grunge.

Op dit moment heeft dochter nog de overhand, omdat ze ouder is en dus het grote voorbeeld. Zoon kleurt en kleit graag mee, en smijt af en toe een barbie naar haar toe. Nog wel!
Maar in de toekomst heb ik twee grote zoons. Dan hebben ze de overhand, qua aantal. Ik moet me maar voorbereiden op meer herrie, meer grunge, meer gespring en kapotte broeken.

Het grote mysterie

Een van de grootste mysteries van het dagelijks leven vind ik wel, de aftandse busjes met bestuurders die langs het grofvuil snuffelen en van alles meenemen. Vooral metaal. En verhandelbare spullen.

Een aantal keer per maand, verbaas ik me weer met opperste verbazing. Zodra er grofvuil buiten wordt gezet, is er binnen 2 minuten een busje ter plaatse. En ik overdrijf niet. Twee minuten. Hoe doen ze dit?
Zodra het eerste busje weg is komt er een volgende. Daarna nog een. Serieus, zonder overdrijven, binnen een kwartier na het aan de weg zetten (soms zijn ze zelfs nog bezig) zijn er vijf of zes busjes gekomen. Ronkende, stinkende, dieselbusjes die overduidelijk hun beste tijd gehad hebben. Roest is hun achternaam.

Voor het geval je nu denkt, eitje! Ik weet het antwoord. Denk nog maar eens, want grofvuil is hier niet op een vaste dag. Je belt zelf, en maakt een afspraak. Dus dat kan het niet wezen.

Zit er een lek in het systeem van de gemeente, waardoor de club van grofvuilsnuffelaars alle adressen kan inzien?
Zijn deze mannetjes familie van grofvuil ophalers?
Hebben de snuffelaars een whatsapp-groep waarmee ze elkaar waarschuwen, waar wat ligt?
Rijden deze aftandse busjes sowieso elke avond door alle buurten om te kijken of er misschien iemand grofvuil gaat dumpen?

Iemand nog een ander idee?

Ik vind het verder niet zo erg hoor. Mits ze het een beetje netjes laten liggen, en niet teveel lawaai maken. Want uiteraard is mijn slaapkamerraam net boven de huisvuilplaats...

De schoenentic

Zoals diverse vrouwen, heb ik ook een voorkeur voor schoenen. Schoenen en laarzen, uiteraard. Hoge laarzen, lage laarzen, makkelijke schoenen, pumps, sandalen, winterschoenen etc. En dan nog in diverse kleuren, want je hebt niks aan slechts een paar zwarte pumps. Het is een goed begin uiteraard, maar je hebt nog minstens een ander kleurtje pumps nodig. Je kent het wel. Als je een vrouwelijke lezer bent tenminste..

Maar mijn schoenenkast zit een beetje vol. Ik heb al een paar sessies opruimen gehouden, en dit heeft al wel een enorm verschil gemaakt. Alle schoenen die me toch niet zo heel geweldig zaten, of de miskopen, of de te klein geworden schoenen zijn toen weggegeven. Vijf paar minimaal.

Deze week heb ik weer een klapper gemaakt voor mijn schoenenkast. Een paar nieuwe schoenen gekocht! Altijd leuk natuurlijk! Maar het mooie is dat dit ene paar, twee paar zal vervangen. Dus ideaal toch? Ene paar in de kledingbak, en het andere paar naar een nieuwe eigenaar.

Opruimen met kinderen

Pas hadden de kinderen een extra dagje vrij. Omdat ik nog steeds een beetje in de opruimmodus zat, had ik bedacht om met hen samen de speelgoedkist uit te mesten.

De kist zit zo vol, dat ze er al weken niks meer uithalen wat onderin zit. 's Avonds tijdens het opruimen wordt er wel weer van alles ingegooid. Inmiddels puilt de kist uit, en lijkt hij niet meer dicht te kunnen. Wanneer je het een beetje opruimt kan het gelukkig prima dicht, maar daar had ik even geen tijd voor gehad. Dus nu samen.
Opruimen en uitzoeken. Want er was weer een verjaardag geweest met nieuw speelgoed, dus er kon vast wel wat weg.

Mijn dochter ging haar poppenspullen uitzoeken. Wat kon er allemaal weg? Alle poppenbroeken! Het moge duidelijk zijn dat zij een lichte tot zeer zware voorkeur heeft voor rokken en jurken. Blijkbaar geldt dit niet alleen voor haar persoonlijk, maar ook voor haar poppen.
Ook zoonlief kon afstand doen van een auto, en nog wat andere klein speelgoed. De totaal score is niet geweldig, maar alle beetjes helpen. Een klein doosje vol met het label 'kan weg'.
Op de weggeefgroep, gratis op marktplaats of aan een goed doel wat ik ken. Weg is weg!

Uiteraard hebben we ook leuke dingen gedaan, zoals koekjes bakken ;)

Van wintertuin naar lentetuin

Op dit moment is mijn tuin nog vrij grauw. Er staan wat groenblijvende planten in, en zelfs iets met een rood kleurtje, maar verder is het saai. Oogt een beetje grijs zelfs. Denk dat dit vooral komt door de wolken, en de afwezigheid van een lekker stralend zonnetje. Wat een werk ligt daar nog te wachten.

Over niet al te lang kan ik weer gaan zaaien voor mijn moestuin. Binnen uiteraard. Zodat de zaadjes vast op kunnen komen, en sterk zijn op het moment dat ze naar buiten gaan. Toch heb ik nog niet echt het gevoel dat het daar tijd voor is. De lente lijkt nog zo ver weg. Ik kan me niet voorstellen dat ik dit voorjaar en deze zomer weer uit eigen tuin zou kunnen eten.
Om te kunnen oogsten, moet je zaaien. Ook als je daar nog geen zin in hebt, want anders krijg je spijt.

Dat is een universeel principe. Als je goed opgevoede tieners wilt, moet je ze goed opvoeden als ze klein zijn. (ook als je geen zin hebt) Als je een mooi diploma wilt, moet je daar eerst hard voor werken. Als je een lage hypotheekschuld wilt, moet je daarvoor sparen en aflossen. En dus kun je andere dingen niet doen, die je zou willen. Zin moet je maken. Eerst zaaien, dan oogsten.

Kringloop

Zoals jullie wel weten ben ik fan van weggeven, en diverse weggeefgroepen/hoeken. Wat mij opvalt is dat het vaak dezelfde mensen zijn die reageren op dingen. Maakt bijna niet uit wat erop gezet wordt, een aantal personen willen alles wel hebben lijkt het. Huisraad, kleding, accessoires, meubels, witgoed, textiel etc. Dat verbaasd mij altijd enorm.

Grappig genoeg heb ik hen zelf nog nooit iets weg zien geven, of in elk geval heel erg weinig. Lijkt mij dat hun huis dan uitpuilt van de spullen. Op een gegeven moment begin je je ook af te vragen of mensen misschien niet jouw spullen doorverkopen, want ja wat moet iemand met al die spullen?
(en ze ogen niet als studentjes, die hun uitzet bij elkaar aan het sparen zijn) Maar feit is, de weggeefgroepen zijn een geweldige plek om aan (voor jou) nieuwe spulletjes te komen.

Zelf reageer ik uiteraard ook op bepaalde dingen vaker. Kleding in grotere maten voor mijn kinderen, soms wat nieuwe kussenslopen of kaarsenhouders, of speelgoed. Meestal gebruik ik het een tijdje en geef ik het weer door. Of ik geef iets anders ervoor in de plaats weg. Zo probeer ik de berg spullen in huis binnen de perken te houden. Ik houd daarvan, de kringloop van het weggeven.
Ik krijg iets, en als het klaar is kan het weer weggegeven worden. Kringloopjes zonder winkel.

Mindful opruimen

In de vorige weken heb ik wat rondgekeken in mijn huis. Het is vrij vol. Ook al doe ik vaak dingen weg, geef ik veel weg, bewaar ik weinig overbodige dingen, toch is het vol.
Nu moet ik toegeven dat het hebben van kinderen je huis ook aanzienlijk voller maakt. En daar kun je niet zoveel aan doen.

Ik las ergens een quote waarin zoiets stond als: als je opruimsystemen moet gaan kopen om je spullen goed op te kunnen ruimen, dan heb je misschien teveel spullen.
Oei! Pijnlijk, want ik dacht er net over om nog een serie bakken aan te schaffen...

Nadenken over wat je echt nodig hebt, helpt. Dus die mokken die wel ik leuk vind, maar niet gebruik omdat ze irritant vasthouden en te heet worden in de magnetron...die kunnen weg.
De dekbedovertrekken die ooit duur waren, maar die niet echt fijn liggen dus meestal in de kast blijven liggen...die kunnen eigenlijk ook weg. Maar zo ver ben ik nog niet. Heb een beetje geduld met me.
De dekbedovertrekken van de logees kunnen wel sterk uitgedund. Want even realistisch, hoeveel logees komen er nou precies tegelijk? En kunnen ze dan niet onze dekbedhoezen gebruiken als er toevallig meerdere zijn? Jawel. Dus hup, 2 setjes weg.
Handdoeken die ik mooi vind, maar niet gebruik omdat ze zo stug zijn? Terwijl mijn la eigenlijk overvol is... ja, die mogen weg.

En zo hoop ik nog wat zaken tegen te komen die geruimd kunnen worden. Mindful opruimen, noem je dit denk ik. Wat helpt bij jou?

Dakkapellen bij de buren

Mijn buren kregen deze week hun twee dakkapellen. En ik was de hele dag thuis met mijn zoons, dus we hebben mooi mee kunnen genieten. En kijken hoe dat nou gaat, zo'n plaatsing.
Mijn peuterzoon vond het geweldig om naar de kraan te kijken die alles erop hees, dus hij heeft een mooi dagje raam-kijken gehad. Uiteraard ook nog even buiten, maar het was erg koud dus dat was maar een half uur.

's Morgens vroeg komen ze met een hoop auto's en opleggers met de dakkapellen. De hele straat staat vol. Rond 8 uur begon het uitzagen van het dak. Enorme gaten! Om 10 uur kwam de kraanwagen, en rond half 12 werden de dakkapellen erop getild. Dat laatste ging supersnel. Even een waterpasje er tegenaan en vastmaken. Eitje ;)
Om 15 uur was iedereen weer weg en stond alles erop. Wow, snel zeg!

Wat zou ik anders doen?
Ik zou het bouwbedrijf wel het puin laten afvoeren. Ik heb geen zin in een tuin vol puin wat ik zelf nog moet weg (laten) halen.
Ik zou de dakkapel wel van binnen laten afwerken, zodat we er niet zelf nog maanden tegen aan zitten te hikken. Klaar is klaar, en dan kun je ook snel met de rest van de kamer aan de gang.

Al met al ben ik wel enthousiast geworden. Ik hoop dat onze derde offerte snel komt zodat we een keus kunnen maken, en de datum gaan vastleggen.

Opruimerites

Het was even stil op de blog omdat ik ziek was. Het leven met kinderen gaat natuurlijk wel in volle vaart door, dus serieus geen tijd voor een blogje.

Toch heb tussendoor ik wel wat stappen kunnen nemen in het opruimen van mijn huis.
Je weet wel, als je een keukenkastje opentrekt om iets te zoeken...Dat er iets in het zicht komt waarvan je denkt: huh, heb ik dat (nog)? Eigenlijk is dat al een signaal. Om het weg te doen!
Of om het te gaan gebruiken. Dus ik heb een onhandige cakevorm, een fonduesetje, niet-werkende cupcakepapiertjes en twee irritante mokken weggegooid. Een schaal voor brood met een plankje erbij heb ik gebruikt. Een overschot aan kleine ovenschaaltjes heb ik weggegeven via de weggeefgroep, samen met wat handdoeken, kaarsenhouders etc.

Ook mijn kledingkast heb ik vluchtig doorgegekeken en er kon een stapeltje weg.
Met een paar vriendinnen hebben we een appgroepje gestart waarin we elkaar aanmoedigen om op te ruimen. Met voor en na foto's. Best wel shocking soms, de bende die je dan op de foto moet zetten. Gelukkig helpt het, en motiveert het enorm om ook even iets te doen. Zelfs als je maar een half uurtje hebt.