Een van mijn lezers vroeg hoe wij omgaan met ruzie maken. Doen we dat ook in bijzijn van de kinderen, of stellen we het uit tot de kinderen op bed liggen of er niet zijn?
Allereerst: wij maken nooit ruzie!
Grapje natuurlijk.
Ik heb geen idee of wij het op een goede manier doen of niet (vast niet), dus ik kan niet anders dan de vraag eerlijk beantwoorden.
Ons streven is om geen woordenwisseling te hebben in bijzijn van de kinderen. We proberen die dus uit te stellen tot de avond. Maar... met drie kinderen in huis is het moeilijk om ze allemaal te ontlopen.
Dus als we toch het oneens zijn met elkaar, zullen ze dat soms ook wel merken. Ik kan mijn gevoelens ook niet zo goed voor me houden, dus dat komt zeker wel eens boven, ook in hun bijzijn. De kinderen kunnen ons verschil van mening ook opmerken. Maar wat we altijd doen is het erna weer goedmaken met elkaar, en dat zien zij dus ook.
We leggen regelmatig aan de kinderen uit dat we wel eens ruzie maken, maar dat we heel veel van elkaar houden en het altijd weer goedmaken. En dat we nooit uit elkaar zullen gaan.
(Sommigen van jullie zullen dit laatste misschien niet begrijpen, maar wij hebben elkaar trouw beloofd en zijn van plan die belofte te houden tot de dood ons scheidt. Scheiden is voor ons geen optie, en we zullen daar ook niet voor kiezen.)
Als de kinderen ruziemaken met elkaar moeten ze ook sorry zeggen tegen elkaar, en het weer goedmaken. Ik denk dat wij het dus op dezelfde manier doen eigenlijk. Ik neem aan dat ze dat ook zullen begrijpen.
Hoe gaan jullie om met meningsverschillen in bijzijn van de kinderen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert!