Gastblog: Kamperen... huishouden verplaatsen?

Omdat mijn blog ook best een podium van andere gedachten mag zijn wil ik ook gastblogs gaan aanbieden. Hoe vaak ik dit ga doen weet ik nog niet. Ik zou eens per week heel leuk vinden, maar dat moet dan wel haalbaar zijn voor de gastbloggers zelf.

Deze gastblog is geschreven door Thislexie. 

Kamperen... huishouden verplaatsen?

Als ik zo terug kijk op die eerste ervaring valt me een ding op. Ik heb weinig tot geen momenten echt rustig gezeten - gelegen of gehangen in mijn zgn kampeermodus.

Terwijl zo om me heen, heb ik heel wat plaatjes opgeslagen van kampeerders die maar niet uit die kampeerstoelen te branden waren. Hetzij met boek of telefoon.. zitten.. zitten...en af en toe schuiven van de schaduw naar de zon.. !

Dat lijkt me wel wat.

Ik realiseer me ineens dat we nog nog nooit zo actief zijn geweest als op de camping. We hebben onze zoon leren badmintonnen, bootje varen, hoe je je campingstoel opvouwt, hoe je netjes eet voor de caravan (zonder te knoeien), hoe je lief zwaait naar het immer maar voorbij jodelende kindertreintje. Daarna hoe je achter 't treintje aanfietst, en de volgende dag hoe je moet zwemmen en de drie dagen daarna hoe je nog beter kan leren zwemmen.

Pfff, het op de gezette tijden eten.. koffie drinken en weer eten.. ! Mijn ouders waren er ook, die stonden naast ons met de caravan. En ik was bijna vergeten dat er in een traditioneel Nederlands gezin tussen 08.00 en 09.00u wordt ontbeten, tussen 10.30 en 11.30u. Koffie wordt vaak gedronken, vervolgens wordt er tussen door eventueel afgewassen of de tent wordt aangeveegd. Daarna heb je de lunch .. en als je dan toch nog in de buurt van je waterkoker zit, moet je toch ook de theetijd niet voorbij laten gaan. Begrijp me goed, ik heb niets tegen regelmaat, ik denk zelfs dat het goed is. Rust-reinheid-regelmaat, voor mijn zoon in elk geval en misschien ook voor mij. 
In dit campingcircus draai je dan mee met tussendoor nog even de tafeldekken en snel tussen de buien door nog even een wandeling over de heide. Alsof genieten en actief zijn hand in hand gaan.

Volgens mij heeft onze zoon de tijd van zijn leven gehad, maar volgende keer hoop ik dat ie rustig in zijn campingstoel zijn eerste boekje zal lezen. Leuk hoor, een actieve typische jongen ... maar ik kijk nu wel weer uit naar zijn rustige momenten. Die heeft 'ie gelukkig ook.