Waarom besparen soms niet handig is

Zelf ben ik wel bewust opgevoed op financieel gebied. Ik kreeg zakgeld, later kleedgeld en nog later werd het gecombineerd. Ik mocht meedenken over wanneer ik een deposito wilde laten uitkeren en kreeg wat geld toen ik 18 jaar werd op de spaarrekening.

Voor mijn gevoel ben ik meestal wel zuinig geweest. In de jaren dat ik studeerde maakte ik altijd wel een verre reis, maar het saldo op mijn spaarrekening bleef min of meer gelijk. Ik werkte voldoende naast mijn studie om er vanaf te blijven en toch leuke dingen te kunnen doen. Toch was ik ook zuinig.

Wanneer ik uit eten ging koos ik voor goedkope gerechten, en ik nam vaak maar een drankje. Op reis deed ik niet mee aan alle prijzige excursies. Soms prima, maar soms had ik er achteraf spijt van. Zo heb ik een tijdje in Schotland gewoond en gingen mijn studiegenoten een weekendje naar een bijzonder eiland toe. Ik ging niet mee vanwege de kosten. Tja, en daarna baalde ik toch wel. Gemiste kans!

Valkuilen
Ik trap vrij snel in de valkuil van goedkoop en besparen, en zo zuinig mogelijk doen. Dit is niet altijd nodig natuurlijk. Soms mis ik daardoor zelfs een kans.
Nu heb ik een man die daar heel anders in staat. Inmiddels zitten we best wel op een lijn qua financien, maar soms moedigt hij me nog steeds aan om eens iets meer geld uit te geven. Vooral aan mezelf doe ik dat vaak niet.

Dure huidverzorging die echt heel goed werkt en fijn is? Ik 'durf' dat bijna niet te kopen omdat ik me zo bezwaard voel. 'We kunnen zoveel andere dingen met dat geld doen'. Terwijl er genoeg binnenkomt om zoiets te kopen. Ik hoef echt niet een of ander huismerk te gebruiken waar ik eigenlijk niet blij van word, of rode ogen van krijg, maar waar ik vanwege de kosten voor heb gekozen.

Balans
Als je jarenlang voor zuinig en goedkoop hebt gekozen, is het best even zoeken naar die balans. Ik kan wel zeggen dat ik daar al 10 jaar mee bezig ben. Kwaliteit hoeft niet altijd duur te zijn, maar soms wel. Qua verf kies ik inmiddels standaard voor het duurste merk van de bouwmarkt. Omdat ik weet dat ik mezelf heel veel frustratie bespaar op die manier. Het dekt veel beter en werkt fijner. Frustratie 'rooft' een deel van je geluk of plezier in dingen, en regelmatig kun je dat dus voorkomen door iets meer geld uit te geven.

Ik zie vrijheid. Schoonheid. Vreugde. 

Kort geleden ontving ik elke dag mailtjes over de Uber Frugal Month, met toffe bespaartips. Eentje ging over haar gebruik van make up en verzorging. Het kwam erop neer dat ze vond dat de reclamewereld je wijsmaakt dat je er op een bepaalde manier moet uitzien, en daarvoor bieden ze je producten aan. Wanneer jij accepteert hoe je eruit ziet, en zorgt dat je daar OK mee bent, hoef je al die dingen niet te kopen.
Goed punt toch? Ik kan het hier volledig mee eens zijn.
Maar soms voel ik me gewoon prettig en mooi met een beetje make up, dus koop ik het. Dat mag ook. Helaas gaat dat wel ten koste van wat Euro's natuurlijk. Ik ben dus niet zo zuinig als zij, en ik kan dus minder snel hypotheekvrij zijn als zij. Jammer, maar eigenlijk wel een bewuste keus dus.

Die dingen zetten me aan het denken, en helpen me zoeken naar de balans. Nee, ik hoef niet zo te zijn als iedereen. Nee, ik hoef niet alles te hebben wat anderen hebben. Toch wil ik ook bepaalde dingen wel doen of hebben. Sommige besparingen kies ik bewust niet voor, en een ander wel.
Ik zoek naarbBalans. De weg kiezen die bij mij/ons past. Genieten van de reis. Kansen grijpen (ook als ze soms geld kosten). Momenten pakken en nogmaals genieten. Want genieten vergeet ik nog wel eens ;)

Hoe zit dat bij jou? Kun je die balans vinden en hoe gaat dat dan in je hoofd?