Water halen, afwasjes doen, een stukje lopen naar de wc of de douche. Tevreden zijn met 3 minuten warm water en klamme handdoeken. Kleding nog maar een dagje aantrekken. Simpele maaltijden koken. Alles lekker overzichtelijk en precies genoeg. Kinderen smeken om naar buiten te mogen, en zoek je na een tijdje zelf maar even op. Nieuwe vriendjes, lekker rondsjouwen in het bos of een spelletje verzinnen op de trampoline. Tijd vliegt voorbij.
Contact met andere mensen is snel gemaakt, veel sneller dan wanneer je thuis in je huis of tuin zit. Na een aantal dagen in de stad mis ik het 'campinggevoel' wel. Iedereen is hier zo individueel. Iedereen gaat van 'zijn ding' naar zijn volgende 'ding'. Ik zie er vast ook zo uit. Natuurlijk heb ik vrienden, kennissen, en een flink netwerk door school en kerk. Toch heb ik het gevoel dat er meer mogelijk is.
Delen
Regelmatig verlang ik naar een ander soort leven. Misschien een soort woongemeenschap. Echt? Ja, zelfs ik als introvert, verlang naar meer gemeenschappelijk leven. In mijn hoofd ziet het er zo uit: Gezamenlijke ruimtes, grote tuin. Met grote moestuin natuurlijk, waaruit je kunt pakken wat je nodig hebt. Genoeg voor allemaal. Natuurlijk ruimte voor privacy, maar ook veel ruimte voor samen. De ene buurman heeft een ladder, de ander heeft een hogedrukreiniger. De buurvrouw is geweldig met de naaimachine, maar vraagt haar buurvrouw steevast om hulp met bakken wanneer er feestje is.
Waar hangjongeren samen met hangouderen op een bankje aan de rand van de speeltuin zitten. Waar de ouderen hun wijsheden kunnen delen met de jongere generatie. Liefde en respect voor elkaar, saamhorigheid.
Bedenk ook eens hoe goed dit is voor het milieu! Zoveel producten zijn niet nodig als je deelt. Waarom heb ik een boormachine die ik drie keer per jaar gebruik, en hebben zoveel andere mensen dat ding ook? Waarom heb ik een crosstrainer, en sluit iemand anders er een abonnement op de sportschool voor af? Heb je een psycholoog nodig, als je vaker gewoon een luisterend oor zou hebben gehad? Het lijkt zo simpel.
Je kan dit 'diensten ruilen' noemen, maar ik geef de voorkeur aan: samen leven. Misschien wel samen leven, zoals dit ooit bedoeld is. Zoals het hoort te zijn...
Hoe denk jij hierover? Of heb jij een ander beeld van een idealer leven?
Ik woon op het platteland en leef wat dat betreft eigenlijk best idyllisch vind ik. Het anonieme stadsleven met veel drukte spreekt mij ook minder aan.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
heel herkenbaar.. heb ook die drang naar meer samen, meer verbinding, meer delen.. en toch ook heel erg behoefte aan alleen, privacy, ons eigen gezin op onze eigen manier zonder dat een ander zich ermee bemoeit ;) en stiekem hebben we t bij toeval wel een beetje gevonden.. we wonen nu aan een speeltuin op een groot veld, hierdoor met veel buren wel contact, omdat ik bij de opvangkids in de speeltuin zit en mn eigen kids ook veel buiten spelen met mooi weer. t delen moet nog een beetje groeien.. maar al 2 buren die wel van t delen zijn en ons dus ook wel vragen of ze iets mogen lenen. heel fijn! ook via de app nextdoor komen er regelmatig vragen of iemand iets mag lenen zoals een kruiwagen die je vaak maar een korte periode nodig hebt als je je tuin verandert etc. heel fijn om op die manier iets te lenen of uit te lenen! t hele ideale plaatje wat jij schept lijkt me heerlijk! ik werk als gastouder en zou dat werk dolgraag doen in een soort woonvorm die jij omschrijft idd! waar de ouderen gezellig bij de kleintjes kunnen zitten als ze dat leuk vinden en de kids zo genieten van extra aandacht van al die exra "opa en oma's " en je idd een beroep kan doen op elkaars kwaliteiten !
BeantwoordenVerwijderenDe drang om dingen samen te doen heb ik niet zo, maar ik herken het zeker wel. En helemaal na de vakantie, het moet gewoon simpeler en makkelijker. Ik word er blij van, maarhelaas val je thuis weer snel in 'het oude'.
BeantwoordenVerwijderenHet zou wel fijn zijn als we meer met elkaar kunnen delen! Maar helaas zijn mensen tegenwoordig zo enorm op zichzelf. En ik zelf ook, vaak heb ik gewoon geen zin om met mensen te praten en wil ik lekker me-time in plaats van sociaal doen.
BeantwoordenVerwijderenMaar ik ben het er wel mee eens dat we er veel meer voor elkaar zouden mogen zijn. En dingen best kunnen delen! Wellicht krijg je dan toch ook wel sneller een band met elkaar, in plaats van dat iedereen aan z'n schermpje vastgeplakt zit en niet eens gedag zegt, maar bijna tegen je aan loopt.
Hoi Mirthe, ik voel wel met je mee. Genieten van de schepping en omzien naar elkaar is iets waar ik wel naar uit kijk. Als je dan ook allerlei praktische zaken met elkaar kan delen en dichtbij elkaar bent in voor- en tegenspoed dan is dat geweldig. Toch vind ik het soms ook heerlijk om net zoals vanavond even lekker alleen te zijn.
BeantwoordenVerwijderen