Deze gastblog is van Thislexie 😁
Sollicitatie
Mijn man stuurde een vacature naar me op.Interessant, maar wel veel uur, voor mij!
Ook een behoorlijke intensieve maar betaalde training. Toen ik verder las, begon ik me af te vragen of je nog wel een leven naast deze baan mocht hebben? Geen vakantie opnemen in de schoolvakanties, geen vaste vrije dag? Flexibel was hier wederom het magische woord. Maar ik ben al gezegend, doordat ik zo flexibel ben..😋 en ik hoef niet nog flexibeler te worden, want dan krijg je van die overbelastte gewrichten.. die dan helemaal doorbuigen enzo!
Ik dacht toen oké, niet meteen allerlei barrières zien, eerst maar es kijken of ik überhaupt in gesprek kan komen met deze kant van de wereld.
Aldus mijn CV uit de stoffige laptop ontfutseld.. aangepast en ook de motivatie brief erbij. Pff dat was lang geleden. En verzenden!
Op dat punt begon mijn gebrek aan overleg en wijs beraad mij parten te spelen.. of was het gehaastheid?
Ken ik mezelf nou nog niet, na al die jaren stoeien met documenten die ik in verkeerde bestanden neig op te slaan, en verstuur....
‘Ik denk dat ik gewoon mijn onbevangen kinderlijkheid ga inzetten en ze ga bellen.’
Ik heb helemaal niks terug gehad.. hebben jullie mijn mail wel ontvangen ? Ooo wacht ik denk dat ik ‘m in het verkeerde bestand heb verstuurd.. sorrrrry 🤗’
Mag ik ‘m nog een keer versturen?’ Hij laat alles medewerken ten goede.