Fietsonderhoud? Doen!

Je ziet ze wel eens rijden. Mensen met fietsen die minstens 20 of 30  jaar oud zijn. Dat ze oud zijn zie je vooral aan het model van de fiets, en soms aan de bijzondere handremmen. Het ouderwetse oma-mandje voorop kan het ook verraden, hoewel dat natuurlijk weer 'hip' aan het worden is.

Het kan niet anders dan dat deze mensen zeer goed voor hun fiets hebben gezorgd, al die jaren. Goed onderhoud gepleegd, regelmatig gepoetst, kapotte spaken vervangen etc. Zoals je met spullen hoort om te gaan.

Als het over de fiets gaat is het 

‘in de schuur, uit mijn hoofd'

Het onderhoud van fietsen is echt niet mijn hobby. Ook niet van mijn man trouwens. Zoiets simpels als een batterij van een lampje vervangen duurt soms een paar weken. Uit het oog, uit het hart of in de schuur en uit het hoofd gaat hier zeker op. Terwijl je elke donkere avond weer denkt: oeps, dat had ik nog moeten doen! (herkenbaar?)
Een kapotte bel heeft ook geen prioriteit, of een zadel dat verzet moet worden. Lekke banden staan gek genoeg wel altijd hoog op de to do list!

Ik moet toegeven dat mijn vader het mij heel goed heeft geleerd. Ik moest als kind zelf mijn banden plakken onder zijn toeziend oog. Soms was het elke week raak. Wat was ik blij dat er op een gegeven moment anti-lek banden op de markt kwamen! Ook moest ik eens of tweemaal per jaar mijn fiets schoonmaken en oppoetsen met vaseline. Om de roest weg te houden. Het werkte, want mijn fiets die 20 jaar geleden is aangeschaft is past kortgeleden naar de schroothoop verdwenen, nadat hij nog een paar jaar als stationsfiets heeft gefunctioneerd. Persoonlijk denk ik dat hij met beter onderhoud van mijn kant nog wel wat jaartjes extra had meegekund. Stom eigenlijk.

Nu kochten wij zo'n 7 jaar geleden een moederfiets. Die is uiteraard braaf het eerste jaar, en het tweede jaar voor een beurt naar de fietsenmaker geweest. Daarna niet meer. Qua onderhoud plakten wij de banden (uiteraard hoge prioriteit!) en draaiden af en toe wat schroefjes aan.
Vorige zomer ontdekte ik dat de banden toch wel wat profielloos waren, en de standaard was zo afgesleten dat de fiets nauwelijks meer kon blijven staan. Toen het glad was in de winter durfde ik vanzelfsprekend niet op de fiets. Tijd voor actie dus!

Ik schaam me diep, maar pas vorige week heb ik de fiets naar de fietsenmaker gebracht om alles te laten fixen. Het prijskaartje (185 Euro) deed me zo schrikken, dat ik serieus overwoog een andere fiets te kopen.

Verkooppraatje
Gelukkig had ik ook wel door dat de beste fietsenmaker mij ook maar wat graag een megaduur kreng wilde aansmeren, want hij begon bij de elektrische fietsen. Ik lachte om zijn voorstel en zei dat ik jong was en nog lang zelf wilde fietsen. Nieuwe moederfietsen waren rond de 800 Euro, maar ik zei dat ik daar ook geen interesse in had. Aangezien bijna al mijn kinderen zelf fietsen.
Al met al was een geschikte fiets 450 Euro. Voor de zekerheid overlegde ik met mijn wijze man, die het beter vond om voor de reparatie te gaan. Hij had gelijk! Niet alleen is dat vele malen goedkoper, het is ook beter voor het milieu.

Een andere fiets kopen past ook eigenlijk helemaal niet bij mij. We doen zo ons best om lang te doen met dingen, om zuinig aan te doen. Een bewuste levensstijl eigenlijk, waardoor we kunnen besparen.

Het is mijn eigen schuld dat het prijskaartje nu zo hoog was, omdat ik te lang had gewacht met sommige dingen aanpakken. Nu moest ik nieuwe binnenbanden voor en achter, nieuwe buitenbanden, een grote beurt, een nieuwe standaard. Had ik netjes elke twee jaar een beurt laten doen, en vorig jaar de banden vervangen dan waren de kosten in elk geval beter verspreid geweest.

Nadat ik mijn fiets terugkreeg was ik onder de indruk. Hij was zo mooi schoon, en alles ging weer zo soepeltjes. De nieuwe standaard is geweldig. Totaal de moeite en het geld waard. Ik weet zeker dat ik nog jaren met deze fiets kan doen. Nu alleen zelf nog af en toe met de poetsdoek aan de gang, om de roest weg te houden.

Onderhoud jij je fiets goed? Ga je naar de fietsenmaker of doe je het zelf?