Het grote moment is aangebroken. Eerste kind naar school. Voor de ene moeder een kleine ramp, terwijl de ander een gat in de lucht springt. Voor alle soorten moeders geldt dat het wennen is aan de nieuwe fase, en dat je kind zo snel groot is geworden. (Volgens mij zat dit kindje pas nog in mijn buik..)
Ik praat hier behoorlijk voor mijn beurt volgens sommigen, want mijn oudste is nog geen 3 jaar. Ze is net twee weken naar de voorschool (peuterschool) geweest en vindt het geweldig. En ik ook!
Er zijn enkele nadelen, maar als je die hobbels eenmaal hebt genomen dan heb je twee uur lang rust!
- de wekker om 6.45u. Ik ben geen ochtendmens, en als het tijdstip van mijn wekker met een ‘6’ begint moet ik altijd erg slikken. Eerst zelf nog even rustig eten en aankleden.
- dan begint het spitsuur. Zoonlief uit bed en aan de pap. Om 7.30u komt de peuterdame uit bed en gaat aan haar broodjes. Laatste dingen pakken, jassen aan en schooltas met hapje en drankje mee.
- Op de fiets om 8.15u en dan het prachtige park door (wakker worden).
- Kind brengen, er kan zelfs geen ‘zwaai’ meer af als ze binnen is. Snel weer naar huis en dan zoonlief fruithap en naar bed.
- En dan...koffie & rust!
Wat geniet ik van dat moment! Oke, die rust is betrekkelijk want er wacht altijd een berg was, de ontbijtboel opruimen, de vaatwasser uitruimen en het huis wat schoongemaakt moet worden. Maar het telt voor mij als rust, want ik doe het in m’n eentje, zonder vragen tussendoor of grijpgrage handjes.
Daarna weer snel ophalen van school en naar huis. (Eten met een vermoeide peuter telt zeker als een uitdaging) Maar dan is het weer bedtijd rond 13u en heeft mama weer even rust. Schoonmaakrust, koffierust of opruimrust. En... tijd om te bloggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je reageert!