Spaargeld, doen wij zo..
Als gezin sparen wij op verschillende manieren. Een deel sparen we elke maand met een vast bedrag, met een vaste bestemming. Zo zijn er spaarpotjes voor auto, zorgkosten, een weekendje weg, de kinderen en de afschrijving van de keuken. Relatief kleine bedragen per maand, die ervoor zorgen dat we geld klaar hebben liggen voor die specifieke momenten. Reserveren, kun je dat ook noemen.
Daarnaast hebben we een buffer. Een potje geld zonder directe bestemming, waar we uit kunnen 'lenen' indien we hoge onverwachte rekeningen hebben of in geval van nood. Dit is een vast bedrag waar we (indien bereikt) niets bij sparen. Wanneer hij leger is dan ons doel, sparen we dat zo snel mogelijk weer bij van extra inkomsten of geld wat we over hebben aan het eind van de maand bijvoorbeeld. Wanneer hij helemaal gevuld is, en we het overgebleven geld ook verder niet nodig hebben gaat het naar de spaarrekening voor hypotheekaflossingen (of toekomstrekening, zoals we die nu noemen).
Soms heb ik wel eens het gevoel dat onze buffer staat te niksen op de spaarrekening. Zoals je misschien weet houd ik ervan om af te lossen op onze hypotheek. Dit is ook een verleiding. Toch mogen we de buffer daar niet voor gebruiken natuurlijk.
De afgelopen weken kwamen er opeens allemaal dingen bij elkaar, waardoor de buffer absoluut zijn nut weer eens heeft bewezen. Uiteraard denk je altijd dat niet alles tegelijk kapot gaat, maar soms is het toch meer dan je denkt.
Wat gebeurde er?
- Nieuwe fiets aangeschaft vanwege schouderklachten (niet gepland, maar kon prima).
- De auto had APK (voor gespaard) en moest 4 nieuwe banden (onverwachts).
- De auto ging kapot, en zou veel geld kosten. Er moest een nieuwe auto komen (onverwachts).
- De douchekraan ging kapot (onverwachts).
- Vouwwagen gekocht + stallingskosten betaald (niet gebudgetteerd).
Voor de nieuwe auto was absoluut buiten onze planning om, we hadden de vorige pas twee jaar. Hiervoor konden we dus het spaarpotje van de auto helemaal legen, maar dat was niet genoeg. We moesten de buffer ook voor een heel groot deel aanspreken. Wat was ik blij dat die buffer er was!
Werkloos
Daarnaast kwam mijn baan op de tocht te staan, en weet ik dat ik na mijn vakantie, per 1 september geen werk meer heb. Ik kan WW-uitkering aanvragen voor een paar maanden, maar toch is dit een inkomensterugval natuurlijk. Door de schoonmaakster op te zeggen en de kinderopvang stop te zetten kunnen we de schade beperken. Extra hard sparen zit er dus de komende maanden niet meer in.
Wanneer ik weer werk heb kan ik natuurlijk niet inschatten, dus dat is de reden dat ik de opvang heb opgezegd.
Ik ga proberen een baan onder schooltijden te vinden, of mijn man kan wat flexibeler zijn werk indelen waardoor we een tijd geen opvang nodig hebben.
Het was ook een goed moment om weer eens kritisch naar ons budget te kijken en onze werkelijke uitgaven onder de loep te nemen. We steunden inmiddels zeven goede doelen, waarvan we er twee eigenlijk niet zo belangrijk vonden. Uit 'luiheid' zegden we deze niet eerder op. Foei!
Niet dat dit nou zoveel geld oplevert, maar in het totaalplaatje is het toch wel belangrijk om je geld uit te geven aan dingen die je ook echt waardevol vindt. Een goed moment om ook weer even aandacht te geven aan je boodschappenbudget, uitjes etc.
Ik ben blij dat we al die tijd die buffer hadden om dit soort ongelukkige dingen op te vangen. Natuurlijk voelt het niet fijn dat hij nu flink laag is, en dat ik niet weet wanneer we weer 'op peil' zijn. Maar gelukkig zit er nog wat spaargeld in de buffer en hebben we ook de reserveringen voor zorgkosten bijvoorbeeld niet aan hoeven spreken.
Zo kan ik met een gerust(er) hart de komende periode tegemoet zien.
Heb jij ook wel eens het gevoel dat je spaargeld/buffer staat te niksen, en dat je later toch heel blij was dat je het had?
