Ik besef me dat ik geen ‘gemiddeld’ gezin heb, of de gemiddelde ouder ben. Mijn dochter is bijna 3 en heeft nog nooit van Sinterklaas gehoord. Ze heeft een jaar geleden een grote Zwarte Piet-pop gezien, en die noemde ze ‘aap’. Ik heb daar hartelijk om gelachen. Ons idee was altijd om het sinterklaasfeest meteen duidelijk te maken voor onze kinderen. Verklede mensen, die spelen dat ze cadeautjes komen brengen en daarom krijg je op een avond in december dus cadeautjes en pepernoten van je ouders. Tot nu toe heb ik nog niks uit hoeven leggen. Maar nu gaat ze naar de voorschool, en is er een (klein) sinterklaasfeestje voor de peutertjes. Tijd voor de waarheid over Sinterklaas. Als ze eenmaal weet wie hij is, zal ik niet meer ongestoord kunnen winkelen in nov/dec.
Want al tijden liggen de winkels vol met sinterklaas-meuk. En dat zeg ik niet om denigrerend te doen over het feest, maar het is gewoon rommel. Tot nu toe boeide het mijn dochter niks, geen herkenning. De broches met zwarte piet of sinterklaas, fisherprice figuren incl paard, pyama’s met hun afbeeldingen, spaarpotten en serviesgoed van aardewerk!
Ik verbaas me ieder jaar weer. Serieus, zulke dingen koopt iemand toch niet? Wegwerpservies met sinterklaas erop, dat begrijp ik nog. Of een pietenpak, want dat stop je in de verkleedkist en is nog bruikbaar. Maar de rest... daar wil je toch niet het hele jaar tegenaan kijken? Laat staan bewaren in de (altijd te kleine) bergruimte?
Maar misschien sla ik de plank hier volledig mis. In dat geval, mag je me uit de droom helpen.