zaterdag 27 februari 2016

Hardlopen in m'n hoofd

Inmiddels heb ik alweer vier keer hardgelopen, en dit weekend staat de vijfde keer op de planning. Misschien zegt dit niets voor jullie, maar voor mij een hele boel! Lange tijd had ik totaal geen energie hiervoor, dus dit is echt een stapje in de goede richting.

De beloofde 'extra fitheid' die het op moet leveren, valt nog wat tegen moet ik bekennen. Ik voel me absoluut niet fit nadat ik heb gelopen, en de dag erna heb ik spierpijn. Ik betwijfel of ik hierdoor ook energieker kan worden. Maar dankzij het hardlopen haal ik wel met gemak mijn hoeveelheid stappen op die dag, en dat is wel mooi meegenomen.
De euforie-hormonen die hardlopen (of sowieso sporten) kan opleveren doen het ook maar mondjesmaat. Ik ben zeker wel trots dat ik het gehaald heb, elke les opnieuw. Maar tegelijkertijd voelt het tijdens het lopen alsof ik een oud omaatje ben die probeert de tijd vol te maken. Records worden dus ook niet gebroken, maar ja elke stap telt.
Ik baal ervan dat de dip zo diep is geweest, dat ik nu echt weer bij nul moest beginnen met opbouwen. Ik ben best competitief, en ook met mezelf maar dat is nu niet echt realistisch.

Hardlopen doet ook een hoop in je hoofd. De eerste minuutjes denk ik altijd: lekker. Daarna gaat het over in: pff hoe lang nog? En dan als ik halverwege of over de helft ben is het: doorzetten, je bent er bijna. Toch bemoedigde 'Strava' me met de mededeling: snellere tendens. Oftewel, ik ging iets sneller dan de vorige keren. Zeer benieuwd of dit nog wat te verbeteren valt.

Hoe verloopt het hardlopen/sporten in jouw hoofd? Loop je voor de lol, of heb je doelen die je wilt halen?

2 opmerkingen:

  1. Ik ben altijd heel doelgericht, zo erg dat ik een tijd van doel naar doel heb geleefd en was vergeten te voelen hoe moe ik eigenlijk was. Dan gaat het dus fout. Heel langzaam ben ik weer begonnen met hardlopen en loop nu 3,5 kilometer. En zo is het genoeg. Het hoeft niet sneller, niet vaker dan 2 x in de week en niet langer. Het is goed zo. Ik kan nu genieten van het weer en loop niet tegen mezelf te vechten want dan ben ik al weer terug. Persoonlijk is deze manier van lopen een hele overwinning. Nu ik zo relaxt loop voel ik me de hele dag na het lopen heel fit. Na een periode van overbelasting ben ik daar heel blij mee.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor je reactie! Mooi verwoord. Ik kan me voorstellen dat ik ook zo doelgericht zou zijn dat ik mezelf voorbij loop. Met jouw verhaal in mijn achterhoofd, probeer ik dat straks te voorkomen.

      Verwijderen

Leuk dat je reageert!